Pod sjajem zvijezda @ Banski dvor
Banski dvor je kulturni centar u Banjoj Luci. Izgrađen je u periodu 1931-32. godine, kao sjedište bana Vrbaske banovine Kraljevine Jugoslavije. Do rekonstrukcije Palate Republike Srpske, 2008. godine, služio je i kao sjedište Predsjednika Republike Srpske.
Kada je formirana Vrbaska banovina 1929. godine i kada je za prvog bana postavljen Svetislav Tisa Milosavljević, osjećala se potreba za izgradnjom jednog reprezentativnog sjedišta. Početkom 1931. godine raspisan je konkurs u beogradskoj Politici i sarajevskom Narodnom jedinstvu, za izradu idejnih skica za Bansku palatu i Banski dvor, a prvu nagradu su dobili arhitekti iz Beograda Jovanka Bončić Katerinić, Anđelija Pavlović i Jovan Ž. Ranković. Potom je oglašena i ofertna licitacija u Banjoj Luci za zidarske i pokrivačke radove Banskih dvora u Banjoj Luci i posao je ustupljen preduzimaču ing. Kosti Šijačkom iz Beograda. Pred mladim arhitektom Brankom Jovanovićem bio je ozbiljan zadatak da nadgleda izgradnju i uređenje zahtjevnih eksterijera i enterijera Dvora i usaglasi rad više pozvanih izvođača radova, majstorskih radionica, umjetničkih stolara, vajara, likorezaca, majstora različitih struka i da insistira na vrhunskoj zanatskoj spretnosti, otmjenosti oblika i kompozicije. Za umjetničko ukrašavanje fasade i unutrašnjosti dvora bio je zadužen akademik Đorđe Jovanović. Radovi na Banskom dvoru počeli su u martu 1931, dok je svečano otvaranje zdanja bilo 8. novembra 1932. godine. Banski dvor je imao sale za sjednice, salone za prijeme, vijećnicu, stan bana sa apartmanom za visoke goste, prostorije centralnog grijanja, kuhinje, sanitarije, garderobe i druge prostorije.
U nižim zonama objekta dominira renesansni uticaj i akademski klasicizam, a elementi srednjovjekovne arhitekture prisutni su u višim zonama. Značajno mjesto pripada i folklornim elementima Balkanskog poluostrva.
U svrhu rezidencije bana Vrbaske banovine, korišćen je do 1941. godine. Tokom Drugog svjetskog rata unutrašnjost objekta je devastirana, pa je veći dio skupocijenog namještaja, slika i drugih predmeta nepovratno izgubljen. Po završetku rata, dvor je korišćen kao vojno i političko sjedište. Od 1955. godine, odlukom koju su donijele tadašnje gradske vlasti, zgrada se daje na upravljanje Domu kulture, a od 1998. godine zvanično postaje javna kulturna ustanova pod nazivom Kulturni centar Banski dvor. Osnivanjem Republike Srpske 9. januara 1992, Banski dvor je postao sjedište predsjednika.
Osnovna djelatnost je multimedijalnog karaktera i obuhvata: koncerte, izložbe, monodramske predstave, video projekcije, tribine, predavanja, književne manifestacije, kao i aktivnosti klubova i ateljea. Enterijeri Banskog dvora su veoma reprezentativni, a neki od njih, kao što su Koncertna dvorana, Vijećnica i Svečani salon, sačuvali su autentičan izgled. Posebnu pažnju treba skrenuti na veliku Koncertnu dvoranu koja svojim izgledom, a posebno svojom akustičnošću, plijeni pažnju kako publike tako i umjetnika. Tokom godine se u ovim prostorima održi preko trideset koncerata klasične muzike, renomiranih umjetnika i ansambala iz zemlje i svijeta, veći broj izložbi domaćih i gostujućih umjetnika, književnih promocija, poetskih i monodramskih večeri. Manifestacije se priređuju najmanje dva do tri puta sedmično ali Kulturni centar zapravo, svakodnevno nudi različite kulturne sadržaje.
